Begijnhof samen wonen maar toch apart
Begijnhof samen wonen maar toch apart
Net als veel andere Vlaamse steden is er ook in Oudenaarde een begijnhof. Nog steeds is deze plek voor een groot aantal mensen een heerlijke rustige plek, met name tijdens de zomermaanden. Je kan hier op deze plek echt even helemaal wegdromen.
Wanneer je op het Begijnhof in Oudenaarde bent geniet je van de kleine, keurig aangelegde tuintjes. In ieder tuintje staan een aantal prachtige bloemen en planten. Door hun mooie kleuren steken ze fel af tegen de witte gevels van de huisjes.
Pas in 1449 kregen de begijnen hun huisjes op deze plek. Daarvoor verbleven ze achter de Sint-Walburgakerk. Vaak denken mensen dat begijnen nonnen waren, maar dat is beslist niet het geval. Begijnen legden namelijk geen kloostergeloften af.
Wat wel een vereiste was om op het begijnhof te mogen wonen was dat deze vrouwen ongehuwd waren. Verder moesten ze een gelofte van kuisheid afleggen en ze mochten hiermee hun eigen bezit houden. De laatste begijn is overleden in 1960.
De heilige Rochus
Wanneer je het begijnhof wilt bezoeken zie je eerste een grote rode poort. Op de barokke poort zelf staat de heilige Rochus. Deze heilige werd in 1295 te Montpellier geboren. Hij verloor allebei zijn ouders toen hij de leeftijd van 20 jaar had bereikt.
Nadat hij zijn erfenis ontvangen had, besloot hij om dit geld onder de armen te verdelen en een voetreis naar Rome te gaan maken. Tijdens deze reis verzorgde hij zieken, waaronder een aantal mensen met de pest.
Deze mensen werden door hem genezen omdat hij een kruisteken over hen maakte. Omdat hij later zelf ook door de pest werd getroffen, word deze heilige vaak afgebeeld met een open been. Dit is ook het geval bij zijn beeld hier op het begijnhof in Oudenaarde.
Tijdens de Beeldenstorm in 1566 werd de originele kapel volledig verwoest. Deze werd vervangen door een neogotische kapel. Van de dertig huisjes die hier staan stammen er een paar uit de 17e eeuw. De overige huisjes werden in de 19e en 20e eeuw herbouwd.